Na trzecim już spotkaniu FoTA4Climate, tytułem wprowadzenia, pozwoliłem sobie na mały eksperyment etyczno-prakseologiczno-klimatyczny.
Oto zaprezentowałem uczestnikom spotkania abstrakcyjną Doskonałą Maszynę Ratowania Klimatu (w skrócie DMRK), która potrafi za jednym zamachem przywrócić Ziemię do stabilnego klimatycznie i ekologicznie stanu, ale (co bardzo istotne) bez jakichkolwiek zmian systemu, świadomości i tym podobnych rzeczy.
Następnie zaprezentowałem niedoskonałe maszyny ratujące klimat (w skrócie NMRK), jak elektrownie jądrowe, urządzenia nazywane odnawialnymi źródłami energii, bezorkowe uprawy rolne, lasy i bagna. Część z nich jest mniej niedoskonała, część bardziej.
Na koniec zaprezentowałem maszyny społeczne ratujące klimat – różnego rodzaju strajki klimatyczne, ambicje klimatyczne, wyjątkowe stany klimatyczne etc. (w skrócie MSRK). Ponieważ są to prawdopodobnie niedoskonałe maszyny, pełen skrót powinien brzmieć: NMSRK.
Uczestników poprosiłem o zadanie sobie pytania, czy gdyby mieli DMRK, uratowaliby klimat, a co za tym idzie Ziemię i jej mieszkańców?
Nikt nie musiał odpowiadać na zadanie przeze mnie pytanie głośno. Chciałem tylko, żeby odpowiedział sobie na to pytanie we własnym sercu.
W podsumowaniu zwróciłem uwagę, iż istotna część ruchów klimatycznych nie tylko na pewno nie skorzystałaby z DMRK, ale również robi wiele, żeby w zasadzie nie zajmować się NMRK, a nawet – zwalczając tę maszynę na rzecz NMSRK i wyjmując z NMRK części do swojej maszyny w postaci wiatraków i paneli (które po trzydziestu latach wdrażania nie dały nam w zasadzie nic, prócz dobrego samopoczucia ich producentów oraz producentów paliw kopalnych, które spala się, kiedy owe urządzenia nie pracują wydajnie, czyli przez znaczą część czasu).
Nikogo nie namawiałem, aby zgadzał się z moimi konkluzjami, aczkolwiek odnotowałem, że NMSRK przesłaniają nam to, że mamy jakieś NMRK. To moje poglądy, nie należy ich utożsamiać ze stanowiskiem F4C. Nie są powszechnie podzielane, nawet w naszym gronie, ale mnie wydają się prawdziwe.
A jakie są Wasze?
No i pozostaje już tylko pytanie – co Ty byś zrobił/zrobiła? Czy użyłbyś/użyłabyś DMRK bez zmiany systemu?
Zdjęcie na górze to rysunek mojej córki. Przedstawia DMRK.
Zdjęcie na dole, to ekipa FoTA4Climate podczas FOTY3. Nie cała.
W tym roku mówiliśmy między innymi o budowie w Polsce tak zwanego małego reaktora modułowego, narracjach apokalipsy, emisyjności i wydajności wiatraków, obwodach łowieckich, polowaniach na ptaki, o roli drzew w mitygacji zmian klimatycznych, ekonomii degrowth, soli drogowej i jej wpływie na ekosystemy, sieciach energetycznych, naszych planach na najbliższe miesiące, związanych głównie z zamknięciem sprawnej elektrowni jądrowej Philippsburg 2 w Niemczech, analizowaliśmy filozoficzne aspekty ryzyka, a dr Michał Szpak opowiedział o życiu drzemiącym w głębi Ziemi, które pewnie sobie poradzi, kiedy nas już nie będzie, co wszystkim uczestnikom spotkania wydało się krzepiące.
Wśród prelegentów znaleźli się prof. dr hab. Szymon Malinowski, dr hab. Marcin Napiórkowski, dr inż. Piotr Tyszko-Chmielowiec, dr Sebastian Szklarek, dr Michał Szpak, Agata Brzezińska. Jakub Zawiła-Niedźwiecki, Jan Chudzyński, Juliusz Kowalczyk, Tomasz Zdrojewski, Rafał Maszkowski, Adam Błażowski oraz moja skromna osoba.
Dziękuję wszystkim uczestnikom spotkania!
Dlaczego ludzie wycinają drzewa 
Jakie są moje poglądy? Moje stanowisko nie nadaje się do upublicznienia. Ale śledzę te maszynki, bo jeszcze z dzieciństwa mam do nich sentyment. Gdy ją wyprowadziłem z równowagi, mama groziła mi nie raz, że mnie „zmieli przez maszynkę”. DMRK wg załączonego rysunku jest mega. Proszę złożyć artystce gratulacje. Porusza nawet skamieniałe serca. 🙂
PolubieniePolubienie